Het zal niemand ontgaan zijn…
Sinterklaas is weer in het land.
Voor veel kinderen kan dit een hele onrustige tijd zijn met onrustige nachten, stress, spanningen etc….
Er komt veel op ze af.
Sinterklaasjournaal, schoenzetten, bezoekjes van Sint/Piet etc….
En wanneer Sint bijna terug gaat naar Spanje, komt de kerst ook al om de hoek…
Zeker op school.
De kinderen, maar ook als ouders en leerkrachten hobbel je zo van het een in het ander. Zonder een adempauze.
Vaak zijn er in deze periode dan ook nog oudergesprekken, rapporten etc… etc….
Je stresslevel kan dan zomaar omhoog schuiven wanneer je er geen erg in hebt.
Vroeger moest ik dan ook regelmatig mijzelf op de schouder tikken om te zeggen: “doe maar even een beetje rustiger” Even diep ademhalen (liefst buiten in de frisse lucht) en luisteren…
Naar de natuur, de omgeving. Heel bewust stil staan.
Dat kan rust brengen.
Dat deed ik 25 jaar geleden al in de klas, met 30+ kleuters, dat doe ik nu nog steeds, ook op de B3 scholen waar ik kom.
Hoe dan? Nou zo:
Ogen dicht….
even niets zeggen en alleen maar luisteren.
Dat bouwde ik op.
In het begin van het jaar was dat misschien 10/15 seconden, maar aan het eind van het jaar lukte dit veel langer.
Aan de kinderen ook aangeven wat we gaan doen…. “Even heeeeeel goed luisteren naar wat we horen, dat lukt nóg beter met je ogen dicht, of je handen voor je ogen”
Maak er geen probleem van wanneer er kinderen zijn die dat eng of spannend vinden…. de ogen dicht (want ja… wat gaat er dan gebeuren, ze zien het immers niet) Laat het zo. Het gaat om de stilte en bewustwording.
Kinderen gaan het begrijpen, ervaren de stilte niet meer als ongemakkelijk en gaan ook op andere manieren luisteren.
Mooi om gesprekken aan te gaan.
Wat heb jij gehoord, wat zou het kunnen zijn.
Maar ook de richting bepalen, waar kwam het geluid vandaan.
In deze tijd van het jaar heb ik soms ook weer vaker last van hoofdpijn. Voor mij werkt dit dan ook erg goed….
Haal adem en luister…..
Probeer het zelf maar eens.
Even een #adempauze